Çizgiromandan para kazanamazsın!

Okuduğumu görmekten gayet memnunlardı. Sanıyorum ilgimin er ya da geç başka taraflara kayacağını ve çizgiromanları geride bırakacağımı düşünüyorlardı. Ancak işler hiç de öyle tahmin ettikleri şekilde gitmeyince babam bana asla unutamadığım bir söz söyledi: ‘Hobilerin iyi güzel hoş da bilimkurgu ve çizgiromandan para kazanamazsın.'
Peter David


Çizgiromanların bana ahlaki ve etik değerler kazandırdığını, okumayı sevdirdiğini anlayamayan ailem bunların üzerimde hep kötü etkileri olduğunu düşündü. Onlara sorsanız, çizgiromanlar okula olan ilgimi azaltıyordu, dikkatimi dağıtıyordu. Öte taraftan bense çizgiromanlarımın üzerine titriyordum. Zarar görmesinler diye onları teneke bir kutuda saklıyordum, bükülmesinler diye sırt sırta diziyordum. O sıralar X-Men’in, Journey into Mystery’nin, Thor’un, Amazing Spider-man’in, Daredevil’in, Conan’ın, Eeerie’nin, Creepie’nin falan tüm sayıları bende mevcut ve bu fasiküller adeta el değmemiş gibi. Bu kadar özeni de gün gelip de para edeceklerini düşündüğüm için değil, o şekilde saklamayı sevdiğim için gösteriyorum. Notlarımın yeterince yüksek olmadığı bir dönemde bir gün babam karşıma oturdu, teneke kutumun kapağını açtı ve gözlerimin önünde çizgiromanlarımı teker teker yırttı. ‘Bu senin iyiliğin için,’ dedi. ‘Biliyorsun, çizgiromandan para kazanamazsın.’

J. Michael Straczynski


Soru şu: ‘Siz henüz bir çocukken aileniz çizgiroman okumanız hakkında ne düşünüyordu?’

Peter David, Straczynski gibi çizgiroman camiası için bayrak isimlerin bu soruya verdikleri yanıtları okuyunca düşünüyor insan: Neden hep benzer tepkiler, neden hep benzer hikayeler, neden hep bir köstek olma hali!

Kültürden bağımsız, dünya geneli bir davranış biçimi bu belli ki.

Çizgiroman büyük düşman!