Pizagor ve Deli Saçmaları!

Bu Hulk yorumundan sonra birisi de çıkıp 'Neden sevmiyorsun Kirby'yi?' demesin bana... Not: Görsel, Gerekli Şeyler tarafından yayınlanmış Avengers Klasik Cilt 1 içerisinde yer alan ikinci fasikülden alınmıştır.

Yıllar boyu İntikamcılar diye bildik. Sonra sinema evreni bu taraflara gelirken Yenilmezler adını aldılar ve fena popülerleştiler. Görece küçük bir azınlığın ilgi alanından çıkıp, hızlı tüketime tabi oldular Yenilmezler. Isınamadım bu isme, reddettim. Sanıyorum hissiyatımda yalnız değildim ki sinema furyasıyla birlikte bu topraklarda da coşan markanın isimlendirilmesi, çizgiromanlarından ya da çizgiromancı dostlar arasında filmlerinden falan konuşurken bazen Avengers bazen de İntikamcılar olarak devam etti, ama asla Yenilmezler olmadı. Ancak Avengers'ın kağıt üzerindeki evreninden uzak olup da sinemasına aşina olanlara İntikamcılar dediğimde her seferinde yüzüme bön bön baktıklarına tanık oldum. Onlar içinse ya Avengers vardı ya da Yenilmezler... Markanın yaratıcıları Stan Lee ve Jack Kirby'nin gruba yakıştırdıkları Avengers isminin çizgiromanda kimin tarafından önerildiğini lüzumsuz bilgiler dağarcığımıza bu görselle eklensin: Wasp... Not: Görsel, Gerekli Şeyler tarafından y

Üşüyorum babacığım... Bir soyguncunun tabancasından çıkan kurşunlarla ölümcül yaralanan bir oğulun çaresiz babasına son sözleri bunlar... Ve bunu okuyan bir diğer babayı yüreğinden vuran bir panel. Bir yumru gelip oturuyor insanın boğazına. Gözlerim buğulanıyor... Dalıp gidiyor, dağılıp gidiyor insan... Not: Görsel, JBC logosuyla yayınlanmış Batman İntikam Şövalyesi kısa serisinin üçüncü fasikülünden alınmıştır.

Pek farkında değiliz ama Dark Horse usul usul Neil Gaiman'ın meşhur American Gods kitabını çizgiromanlaştırıyor. Gayet önyargılı olarak asla romanın yanına yaklaşamayacağını iddia etmekle birlikte varyant bir kapağın hakkını vermeden geçmeyeyim... American Gods: Shadows #9 Bu müthiş kapak David Mack imzalı...

Avengers'ın ordu kökenli iki üyesi tatlı tatlı birbirlerine laf sokuşturuyor. Rogers'a göre hava - cıva kuvvetleri, teknik terminolojiye göreyse Hava Kuvvetleri'nden Albay Carol Danvers (ki kendisi bu kostümü giydiğinde tenzili rütbeyle Captain Marvel yani Yüzbaşı Marvel olmakta) ile Danvers'a göre hava kuvvetlerine kabul edilmeyen boynu büküklerin gittiği Kara Kuvvetleri'nden emekli Steve Rogers (ki o da bildiğiniz üzere Captain America yani Yüzbaşı Amerika oluyor) arasındaki atışmayı zevkle okuyorum... Bayıldım bu tarza, bravo Warren Ellis 😉 Not: Görsel, Marmara Çizgi'nin yayımladığı 'Avengers - Sonsuz Savaş' albümünden alınmıştır.

Yıl 2100... Sekiz yüz milyon insan buraya evim diyor. Hepsi de Kuzay Amerika kıtasının doğu sahilinde, lanetli eski dünyanın radyoaktif topraklarından büyük duvarlarla ayrılmış bir alana sıkışmış durumdalar... Burası 'Mega-Şehir Bir'. Burası Judge Dredd'in distopik dünyası... Görseldekiler ise 'Mega-Şehir Bir'in sakinleri. Her biri potansiyel bir suçlu. Dolayısıyla her biri, ister düzenin koruyucuları olan 'Yargıç'ların elinden, ister hemen yanında bir anda canileşen hemşerisinin şiddetinden kaynaklansın, potansiyel birer maktul ya da sakat. Onlar güneş ışığından mahrum yetiştirilmiş, GDO'lu ama en azından hakiki sebze yiyebilmeyi mutluluk addeden insanlar. Onlar pür dikkat önlerindeki ekranlara bakarken bir yerden bir yere giden kişiler. Onlar zavallılar... Bu panellere bakarken, yollarda elinde akıllı telefonu, etrafla ilgisini kesip ekranlara odaklanmış bir şekilde yürüyen çağdaşlarımızı, organik gıda tüketmeye uğraşan başta kendim ve geri kalan

Bilirsiniz, Fantom bazen şehirli gibi giyinip kente iner... Bir defasında o kent İstanbul olur ve Kızılmaske ayağına terlikleri geçirip Sultanahmet Cami’ye girer 😊 Not: Görsel, korsan bir Kızılmaske hikayesinden alınmıştır.

Mekan Pleasant Hill’de bir piknik alanı... Karakterlerimiz Kraven ve Kobik... Avcı Kraven, kesinlikle ne herhangi bir mutant zihnin yönlendirmesinde olmadan ne de bir büyücünün etkisinde kalmadan, canı gönülden bu evcilik oyununa eşlik ediyor... Söz konusu panel, kesinlikle denk geldiğim en tuhaf, en umulmadık, en eğlenceli, en gözümü alamadığım çizgiroman karelerinden birisi olarak zihnime kazınıyor... Not: Görsel, Gerekli Şeyler logosuyla yayınlanmış Avengers Açmaz albümünden alınmıştır.

Crossbones'un haşatını çıkardığı bu ihtiyar, Steve Rogers'tan başkası değil. Böylesi yaşlanmasının nedeni de bedenini insan formunun olabilecek en üst seviyesine taşıyan 'Süper Asker Serumu' nun etkisinin ortadan kalkması. Böyle bir gücü yitirmenin psikolojisi bir tarafa, Rogers'a esas vurucu darbe Crossbones'un sert yumruklarından değil de geniş kitlelerce kabul görmüş bir ana akım comics kuralının kendisi için uygulanmamasından geliyor olması muhtemel. Yazılı olmayan bu kurala göre erkek kahraman yaşlansa da saçları delikanlılık çağının gürlüğünden yitirmez, en fazla şakaklardan, o da kendisini geçmişe göre daha da çekici bir hale büründüren, hafif bir açılma olabilir. Bu yaşlandırma kuralının kadın versiyonu azıcık farklıdır: Kadın kahraman, yüzü - gözü kırışsa, hatta bir ayağı çukurda olsa dahi bedeninin diriliğini, gençlikteki hoş kıvrımlarını kaybetmez... (Ki zaten bu ikiliyi erkeğin yaşlılık ütopyası olarak da adlandırabiliriz...)  Ancak ihtiyarl

Baron Zemo'nun sarkazmına şapka çıkardım.  Şu nursuz herif dahi günümüze uyarlamış ya kendini!  Pek bi' sevimli olmuş... Böyle değildi bu adam. Acımasızdı, tahammülsüzdü, hatayı affetmezdi, sorgulamayı gereksiz bulup doğrudan öldüren bir katildi. Motivasyonlarını, planlarını, aralara espriler serpiştirmeden, büyük bir ciddiyetle kahramana anlatmaktan zevk alan bir kötüydü.  Ve işinin gerektirdiğinden çok daha ciddiydi.   Gülen surat emojisine baktığında 'Sanatçı bu resimde ne anlatmak istemiş acaba?!!' diyecek kadar tebessüm yoksulu, mizah yoksunuydu. Ama görüyorum ki geçen yıllar ona da yaramış, yumuşamış, daha bi' rahat davranır olmuş, milyonları katlederim ama esprilerimi de patlatırım moduna girmiş ... Sinematik evren stili, Zemo gibi eğilmez - bükülmez düşündüğüm bir kaleyi dahi rüzgarına katmış... Not: Görsel, Gerekli Şeyler logosuyla yayınlanmış Avengers Açmaz albümünden alınmıştır.

'Insomnia Cafe, ilk olarak 2004 yılında L-Manyak dergisinde Uykusuz ismiyle 12 sayı boyunca yayınlandı. Daha sonra 2009 yılında Amerika'nın sayılı çizgi roman yayımcılarından biri olan Dark Horse tarafından Insomnia Cafe ismiyle ilk kez kitap olarak basılmış oldu.' Albümün hemen başında işte böyle yazıyor. Aslında gayet değerli açıklamalar, hikayenin yaratım sürecine ve albümün ortaya çıkışına bir nebze olsun hakim oluyor merak eden okur... İç kapakta bir ifade daha var, kitabın çevirmeninin Emre Yavuz arkadaşımız olduğunu görüyoruz. Bu son bilgi ışığında bir tuhaflık ortaya çıkıyor: Türkçe yaratılmış bir hikaye illaki çeşitli kayıplarla önce İngilizce'ye çevriliyor, Dark Horse'un o albümünden de yine illaki ilk haline göre ifade farklılaşmalarıyla yeniden Türkçe'ye çevirilip KaraKarga etiketiyle yayınlanıyor. Hakikaten böyle bir yol izlendiyse saçma olmuş. Huyumdur, herhangi bir çizgiromanı ya da kitabı elime alır almaz spoiler kaygısız karıştırırım s