Pizagor ve Deli Saçmaları!

Ürkütücü başlamıştı... Bir okul ortamı düşünün, adı Cross Akademisi olsun. Gündüzün örgün eğitiminin yanısıra gece sınıfları yer alsın bu okulda. Gündüz seansında sıradan gençlere, geceleri ise her daim genç görünen vampirlere uygulanan müfredatı ekleyelim kurguya. Okulun misyonu için de 'besin zincirinde av ve avcı durumundaki vampirlerin ve insanların aslında birarada da yaşayabileceğini kanıtlamak' densin. Yalnız bu genç insanlar vampirlerle aynı ortamı paylaştıklarından (ve dolayısıyla bu ulvi misyondan ve tehlikeden) bihaber olsunlar ve müthiş çekici görünen bu vampirlere ondört yaş seviyesinde ortaya çıkan o klasik hayranlık, aşk ve orta seviye tutku üçgeninde bir tavır sergilesinler. Yakışıklı bir vampir gördüklerinde dibi düşme durumu diyelim biz buna. Bu iki grubun birbiriyle temasını engellemeye çalışan ve vampirlerle ilgili bilinç düzeyi oldukça yüksek iki de yönetim temsilcisiyle, Yuki Cross ve Zero Kiryu ile, girizgah atmosferini tamamlayayım. Hakikat

Hayal Kahramanları kitabım Hulk'a emanet 😄

Fi tarihinde Altın Madalyon Çizgiroman Forumu’nda bir ilk yaşanmıştı; bizler kendi yağımızda ve kendi dilimizde kavrulurken İtalyan bir çizgiroman okuru forumda peydahlanmış, Zagor başlığında meşhur 350’lik serinin özellikle birkaç sayısını nasıl edinebileceğini sormuştu. Fitili ateşleyen de bu soru olmuştu. Sonrasında kadim Zagor uzmanlarının mesajlarından, sevgili kahramanımızın tek bir macerasının bizimkilerce korsan olarak hazırlandığını ve bu hikayenin söz konusu sayılara denk geldiğini öğrenmiştim. Akabinde de bu maceranın peşine düşmüştüm, ama kolay yollusundan dijital olanının... Kısa sürede de bu tarz paylaşımlar yapan değerli bir sitemizden bulup indirip, dijital çizgiroman okuma özürlü birisi olarak bunları uzunca bir süre bekletmiştim. Ta ki bu sayfalar birer çıktı haline gelene kadar... Esrarengiz Ada isimli bu korsan macera, Tay Yayınları’nın fasikül serisinin 1975 senesi son çeyreğinde raflara çıkan 279 – 280 ve 281 numaralı sayılarında yayımlanmış ve cilt serisinin

Mauro Laurenti'nin baştan savma Zagor çizimlerinden hiç haz duymamakla ve hatta kendisini doğrudan reddetmekle birlikte bu karmada tuhaf da bir çekicilik var... 1957 doğumlu olan Laurenti, güzel sanatlar akademisinden mezun olduktan sonra neyse ki hemen Bonelli'ye başvurmaz. Çeşitli animasyon stüdyolarında geçen birkaç yılın ardından koltuğunun altında bir Zagor 'storyboard'u, Sergio Bonelli Editore'nin kapısını çalar. Sonrasında ise Zagor ve Dampyr sayfalarında Mauro Laurenti imzasını görmeye başlar okur... Bu ekoller sentezine bakarken acaba diyorum, çizerin panelleri renklendirilse biraz daha seyirlik hale dönüşür mü o Zagor sayfaları? Yok, yok, vazgeçtim...