Mutantın Alpha’sı, Gamma’sı, Omega’sı...
Marvel’ın girift X evreni yeni okuru çok da sıcak karşılamaz bildiğiniz üzere... Yıllar içerisinde ölen, dirilen, tekrar ölen, yine dirilen, taraf değiştiren, geçmişe giden, günümüze dönen, geleceğe sıçrayan, gelecekten gelen sayısız karakterle kafalar öyle bir allak bullak olur ki ‘en iyisi ben hiç bulaşmayayım’ der bir köşeye çekilirsiniz... Yok inat ettiniz, çözeceğim bu yapıyı dediniz, bu sefer de karakterler arası pembe dizi kıvamındaki kim kimden hoşlanıyor, kimin ne zaman kiminle bir münasebeti olmuş, tek taraflı mıymış yoksa karşılık görmüş mü bu aşkı, ne kadar ileri gitmişler, birlikteliklerinde gerçekten o kişiler miymiş yoksa taraflardan biri onun görüntüsüne bürünmüş bir suret değiştiricisi miymiş ya da yaşananlar gerçek miymiş yoksa üçüncü bir mutant zihinleriyle mi oynuyormuş sorunsalı çıkar karşınıza... Bunlara ek olarak şahsen takıldığım diğer bir nokta da bu mutantların sınıflandırılmaları... Bunlar kendi aralarında ‘Sen alpha seviye mutantsın ahbap, be
Sülalemin bütün bıyıklıları adına Pizagor! Süperrr!
YanıtlaSilSunay Akın'ın kitabı kadar olmasa da Hulk'ın yüzündeki şu nursuz ve tekinsiz ifade de çok hoşuma gidiyor. Çizgiromanlardan sonra figürler de bir şekilde yavaş yavaş hayatıma giriyor :)
SilBir noktaya kadar figürlerin etkisini hayatına sokabilirsin. Sınırı belirlemek mümkün mü?? ya da çevre baskısını...
SilÇevre baskısının iki farklı halini yaşayan birisiyim açıkçası...
Silİkiliden kolay atlatılanı 'Bir bibloya nasıl bu kadar para verebildin?' sorgulaması. 'Senin aldığın ayakkabı kadar, ben onun hesabını sana soruyor muyum!' şeklinde, savunmaya çekilmeyip saldırma hali gayet işliyor bu durumda!
İkinci durum ise daha edepsiz; bir Power Girl, bir Black Cat, bir Poison Ivy (ve daha daha edepsizleri) savunma dayanaksızlığından satın alınamıyor, gönlünce ve keyifle sergilenemiyor bir türlü. Hanıma hesap verilemiyor :)
Esas mahalle baskısı ve çizgiroman okuruna çizilen sınır kendini burada belli ediyor.