Pizagor ve Deli Saçmaları!

Sene 1979.. Marv Wolfman’ın Spider-Woman serisinin yazarlık koltuğunda olduğu zamanlar.. Yazar, Spider-Woman serisinde yer vermek üzere, 1949 yapımı yedi dakikalık ‘Bad Luck Blackie’ çizgi filminde yer alan ve etrafındakilere kötü şans saçan kuzguni renkli kediden esinlenerek bir karakter yaratır; Black Cat.. Black Cat’in Dave Cockrum imzalı grafik tasarımı dahi tamamlanmış, kullanıma hazır beklemektedir.. Kara Kedi'li ilk Bilka kapağı - Örümcek Adam #5 Tam o sıralarda Wolfman’ın yazarlık kariyerinde bir sıçrama yaşanır, artık Amazing Spider-Man’den sorumlu olacaktır. Ve Wolfman Spider-Woman’ı terkederken, yarattığı bu yeni karakteri de beraberinde Amazing Spider-Man’e taşır. Ancak karakteri değiştirmeyi de ihmal etmez. Öyle ki Spider-Man’in sayfalarında yeralan Black Cat ile Spider-Woman serisine heba edilecek olanı arasında ismi ve güçleri dışında benzerlik bırakmamıştır.. Ve böylece yazar Marv Wolfman - çizer Keith Pollard imzalı Black Cat, Amazing Spider-Man’in 194

'Fatih Conan', Robert E. Howard’ın, ölümünden kısa bir süre önce yazdığı, tek uzun Conan romanı. Pekçoklarına göre R.E.Howard yazınının zirvesi, bana kalırsa da kısa Conan hikayelerinin yanında bir miktar sönük. Ama bir miktar.. Kısa hikayelerinin ateşi, heyecanı ve sürükleyiciliği bu uzun metrajda ara ara yitiriliyor nedense. Benimkisi daha iyisini tattıktan sonra iyiye yapılan burun kıvırma. Bunu da itiraf etmek lazım.. 'Fatih Conan’da Akilonya tahtına oturmuş, kırklarını geçmiş bir Conan çıkıyor okurun karşısına. Dışarlıklı ve tepeden inme bir kral olarak da taşıdığı asil kandan dolayı o tahtta hak sahipliği iddia eden düşmanları var illaki. Conan’ın tahtını elinden aldığı Numedides’in akrabası Valerius da bunlardan biri. Valerius, bu taht uğruna ezeli düşman Nemedyalı işbirlikçileriyle, boyundan büyük işlere kalkışarak Hiborya çağının çok öncesinde binlerce yıl hükmetmiş çok güçlü bir büyücüyü, Xaltotun’u hayata döndürüyor. Xaltotun’un büyüleriyle tahtını kaybeden ve

Kara Kule serisinin an itibariyle birinci kitabını bitirdim ve sevenlerinin neden bu kadar övdüğünü inanın anlayamadım.. Stephen King bomba gibi başlangıçlarıyla insanı daha ilk temasta kavrayan, sonrasında bu merak duygusunun üzerini biraz daha inşa ederek kopmanın mümkün olmadığı kitaplarıyla ünlüdür. Misal Hayvan Mezarlığı, daha o giriş alır götürür okuru. Birkaç on sayfa sonra, okuduğunuzda eğer bir çocuksanız, yattığınızda merdivenlerden taze dirilmiş birinin çıktığını hayal edersiniz, uyku tutmaz. Misal Mahşer, o kallavi kitabı okuyorsanız, daha ilk sayfalarda gözünüzün önüne bambaşka zorunlu seyreltilmiş bir dünya atmosferi çizilir, apokalipsten hayatta kalanların bunu sürdürebilme çabası, iyi - kötü tarafların netleşmesi falan filan derken elinizden bırakamadan devam eder, sona erdirirsiniz.. Kara Kule ise hiç böyle değil, son derece zayıf bir başlangıç, ağır bir tempo, bu yeni dünyayla ilgili çok az tüyo, günümüz dünyasına yapılan bağlantılarla merak yaratmaya ve ayakt

JBC'den yakında raflarda olacak o meşhur 'Kingdom Come' albümü için '1 Nisan varyant kapağı' ... Çok eğlendim :)