Lois olmadan Clark da olmaz ki...

-


Yepyeni Bir Gün diyerek, bırakın boşanma veya aldatma ya da yeni bir aşk gibi insani nedenlerle bitirilmeyi, hiç yaşanmamış noktasına getirilen Peter Parker – Mary Jane Watson evliliğinden sonra şimdi sıra Clark Kent – Lois Lane birlikteliğinde... Bildiğiniz üzere 2011 Eylül ayıyla birlikte DC evreni silbaştan başlıyor ve seriler yeniden #1 olarak okurun karşısına çıkıyor. DCNU olarak şifrelenen bu dönüşümle birlikte, 1996 yılından beri evlilik kurumunun güzide bir örneği olan Lois – Clark çiftine de aynı Marvel formülü uygulanıyor : Aslında bu evlilik hiç olmamıştı ki! Ama haklarını vermek lazım, bu noktada yeni bir açılıma gitmişler ve Lois Lane’in koluna yine Daily Planet muhabiri bir sevgili de takmışlar. Hatta abartmışlar Clark’ın ikiliyi Lois’in evinde hafiften uygunsuz bir durumda yakalamasını da sağlamışlar...



Kimi ilişki vardır, yüzeyseldir, biliriz ki bir noktada sona erecektir. Misal Emma Frost ve Scott Summers...

Kimi ilişki vardır, artık kardeş oldular kıvamındadır, biliriz ki kutsal aile birlikteliği ilelebet sürecektir, hele çoluk çocuğa da karışılmışsa. Misal Susan Storm ve Reed Richards...

Kimi ilişki vardır, saplantılıdır, gelip geçen sevgililerde ulaşılamayan o tek kadından ya da erkekten birşeyler aranır. Misal Logan ve Jean Grey...

Kimi ilişki vardır ikoniktir, kişinin sonsuz aşk, ölene kadar sevda gibi ender karşılaşılan sevgi ve adanmışlık arayışında avuntu babında baştacı edilir. Yalan dünyanın yalan ilişkilerinin farkındalığıyla kişi kendisini o karakterlerle özdeşleştirir, Kerem olur Aslı’yla kendinden geçer, Ferhat olur Şirin’le kendini bulur. Peter Parker’ı Mary Jane’in kollarında ağlarken gördüğünde, kendi erkeklik gururunun belki de bir hayat boyu asla müsaade etmeyeceği böylesine bir teslimiyete gıpta ile bakar. Superman, Doomsday ile giriştiği mücadele sonrası sevdiği kadının kollarında can verirken Lois’in yüzündeki ifadeden, dudaklarından dökülen cümlelerden öyle anlamlar çıkarır ki o an için 'hayatın bir anlamı varsa o da bir kahraman olarak sevdiğim kadının kollarında son nefesimi vermektir' diye düşünmektedir. Böylesi ilişkiler ikoniktir, dokunulmazdır, sonsuz arayışı esnasında kişiyi vazgeçmekten alıkoyar, inandırır, kandırır: Bir adım daha, olmadı bir adım daha, belki bu sefer ama bir sefer olacak şeklinde...


Dokunmayın ikonik aşklarımıza, rahat bırakın hayallerimizi...

İhtiyacımız var onlara...




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutantın Alpha’sı, Gamma’sı, Omega’sı...

-
Resim
Marvel’ın girift X evreni yeni okuru çok da sıcak karşılamaz bildiğiniz üzere... Yıllar içerisinde ölen, dirilen, tekrar ölen, yine dirilen, taraf değiştiren, geçmişe giden, günümüze dönen, geleceğe sıçrayan, gelecekten gelen sayısız karakterle kafalar öyle bir allak bullak olur ki ‘en iyisi ben hiç bulaşmayayım’ der bir köşeye çekilirsiniz... Yok inat ettiniz, çözeceğim bu yapıyı dediniz, bu sefer de karakterler arası pembe dizi kıvamındaki kim kimden hoşlanıyor, kimin ne zaman kiminle bir münasebeti olmuş, tek taraflı mıymış yoksa karşılık görmüş mü bu aşkı, ne kadar ileri gitmişler, birlikteliklerinde gerçekten o kişiler miymiş yoksa taraflardan biri onun görüntüsüne bürünmüş bir suret değiştiricisi miymiş ya da yaşananlar gerçek miymiş yoksa üçüncü bir mutant zihinleriyle mi oynuyormuş sorunsalı çıkar karşınıza... Bunlara ek olarak şahsen takıldığım diğer bir nokta da bu mutantların sınıflandırılmaları... Bunlar kendi aralarında ‘Sen alpha seviye mutantsın ahbap, be
Devamı

Nils Holgersson ve Morton: Sapasağlam Bir Çocukluk Nostaljisi...

-
Resim
Seksenlerde çocuk olmak apartman bahçesinde kazılan avuç içi kadar çukurlarda misket oynamaktı, raptiyelerle – çıkartmalarla özene bezene süslenen plastik arabaları ucu direksiyona benzesin diye çember haline getirilen uzun tellerle sürmekti, türlü çeşidinden gazoz kapakları toplamaktı, mahallenin tüm erkek çocuklarının dahil olduğu yine o zamanlar bolca bulunabilen boş arazilerde kızılderili – kovboy meydan muharebeleri yapmaktı. Ve biraz da Atom Karınca demekti, He-man demekti, Kara Şimşek demekti, Nils ve Uçan Kaz demekti... Ve bugün Nils deyince o zamanların çocuklarının ezici çoğunluğu çizgi filmini hatırlayıp 'Nerede o eski çizgi filmler azizim...' ruh haline bürünseler de o günlerde bir de çizgiromanları yayınlanıyordu bu popüler karakterlerin. Unutulmasınlar, bir yerlerde izleri kalsın bu fasiküllerin... O dönemin çocukları hikayeyi hatırlayacaktır... Tembel, bencil, yaramaz, hayvanlara eziyet etmekten keyif alan, gerek ebeveynlerinin gerekse çiftliğin hayvanl
Devamı

Clone...

-
Resim
İçimde bir yaradır Clone Saga.. 95 – 96 İTÜ yıllarımda Gümüşsuyu’ndan Tünel’e yaptığım rutin yürüyüşlerde, Amazing Spider-Man’in yerini alan Amazing Scarlet Spider fasiküllerini İstiklal Caddesi'nin girişinde kiosklarda gördüğüm ama o an için bulaşamadığım, ertelediğim ve ertelediğim herşey gibi bunun için de neden öyle yaptım dediğim, hiç okuyamadığım upuzun bir hikayedir.. Bundan yıllar sonrası e-bay’lerde son dakika çalımı yemeyeyim diye sabahın üçlerinde ayaklanıp açık arttırmaları takip ettiğim, anlayamadığım bir oldubittiyle müdahale edemeyip safdışı kaldığım ve hala ‘Yav, cimrilik etmeyip önceden yükseltseydim, keşke bir 10 – 15 dolar daha fazla yazsaydım!’ dediğim bir pişmanlıktır.. Satıyor diye hikayenin sakız gibi uzatılmasını, uzatıldıkça karmaşıklaşmasını, karmaşıklaştıkça tutarsızlaşmasını bir kenara bırakırsak yayınlansa da okusak diye kanına girmeye çalıştığım çizgiroman sevdalıları nezdinde dahi ‘kaç tane Clone'lu hikaye yazıldığı, saganın hangisi, gene
Devamı