Bilka cambazlığı...

-


Hey Gidi Bilka... deyince hatırladım!

Canım memleketime özgü bir takım yayın hinlikleri vardır...

Mesela Tay çizgiromanlarında gördüğümüz, sayfa sayısını tutturmak için bazı karelerden feragat etme...

Veya bir dönemin Red Kit’lerinde ve Alfa Yayınları’nın Tenten’lerinde olduğu gibi, az sayfalı frankofon büyük boy bir albümü alıp, karelerin biraz orasından biraz burasından kırparak onu kalın küçük boy bir kitaba dönüştürme...

Ya da Bilka’da rastladığımız, orijinal sayfalar yerine bilinmeyen çizerlerin aydınger üzerine kopyaladıkları çizimleri basma...



Yukarıda sıraladığım basım hileleri dönem dönem forumlarda ya da çeşitli çizgiroman yazılarında dile getirilir. Ancak Bilka’nın yaptığı diğer bir cambazlıktan bahsedildiğine hiç denk gelmedim...

Diyelim ki ‘Comics’ yayınlayacaksınız ama bunu orijinal boyutlarında değil de okuyucunun halihazırda aşina olduğu ‘Fumetti’ basım formatında çıkarmak istiyorsunuz. Ama bu o kadar da kolay değil çünkü ‘Comics’ boyutları ile ‘Fumetti’ boyutları arasındaki orantısızlıktan kaynaklanan bir sorunsalla karşı karşıyasınız. ‘Comic’ boyunu ‘Fumetto’ boyuna indirdiğiniz takdirde, sayfanın sağında ve solunda oldukça büyük boşluklar kalıyor... Peki bu durumda nasıl bir taktik izleyeceksiniz?

Bilka Örümcek Adamlarının birkaç onlu sayı boyunca her sayfasında yapılan uygulama, sayfanın sağındaki veya solundaki karelere (tercihen hangisinin işçiliği daha azsa o tarafa) yine hayalet çizerlerce ek yapılmak suretiyle kareleri genişletmektir...

Eklentiyi farkedebilmesi için okurun bu sayfaları orijinalleriyle kıyaslamasına da gerek yoktur. Bu çizimler kendini hatırlatmak istercesine, ‘işte buradayım!’ dercesine okuyucunun gözüne batar, öylesine sırıtır... Karenin kompozisyonu bir noktaya kadar gayet güzelken bir bakarsınız o noktadan sonra çizgi karakteri değişmiştir, çizgi acemileşmiştir. Bir kol gereksiz yere uzamıştır, simetri önemsenmeden yeni bir omuz çizilmiştir...

Ama yalan yok, her ne kadar şimdi burun kıvırsam da eleştirsem de daha sonra hiçbir ‘Comic’ bana o Örümcek Adamların verdiği keyfi veremedi...
Görseller için 'Ağkafa'nın Panelleriyle Oynamak başlıklı yazıya göz atabilirsiniz...



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutantın Alpha’sı, Gamma’sı, Omega’sı...

-
Resim
Marvel’ın girift X evreni yeni okuru çok da sıcak karşılamaz bildiğiniz üzere... Yıllar içerisinde ölen, dirilen, tekrar ölen, yine dirilen, taraf değiştiren, geçmişe giden, günümüze dönen, geleceğe sıçrayan, gelecekten gelen sayısız karakterle kafalar öyle bir allak bullak olur ki ‘en iyisi ben hiç bulaşmayayım’ der bir köşeye çekilirsiniz... Yok inat ettiniz, çözeceğim bu yapıyı dediniz, bu sefer de karakterler arası pembe dizi kıvamındaki kim kimden hoşlanıyor, kimin ne zaman kiminle bir münasebeti olmuş, tek taraflı mıymış yoksa karşılık görmüş mü bu aşkı, ne kadar ileri gitmişler, birlikteliklerinde gerçekten o kişiler miymiş yoksa taraflardan biri onun görüntüsüne bürünmüş bir suret değiştiricisi miymiş ya da yaşananlar gerçek miymiş yoksa üçüncü bir mutant zihinleriyle mi oynuyormuş sorunsalı çıkar karşınıza... Bunlara ek olarak şahsen takıldığım diğer bir nokta da bu mutantların sınıflandırılmaları... Bunlar kendi aralarında ‘Sen alpha seviye mutantsın ahbap, be
Devamı

Nils Holgersson ve Morton: Sapasağlam Bir Çocukluk Nostaljisi...

-
Resim
Seksenlerde çocuk olmak apartman bahçesinde kazılan avuç içi kadar çukurlarda misket oynamaktı, raptiyelerle – çıkartmalarla özene bezene süslenen plastik arabaları ucu direksiyona benzesin diye çember haline getirilen uzun tellerle sürmekti, türlü çeşidinden gazoz kapakları toplamaktı, mahallenin tüm erkek çocuklarının dahil olduğu yine o zamanlar bolca bulunabilen boş arazilerde kızılderili – kovboy meydan muharebeleri yapmaktı. Ve biraz da Atom Karınca demekti, He-man demekti, Kara Şimşek demekti, Nils ve Uçan Kaz demekti... Ve bugün Nils deyince o zamanların çocuklarının ezici çoğunluğu çizgi filmini hatırlayıp 'Nerede o eski çizgi filmler azizim...' ruh haline bürünseler de o günlerde bir de çizgiromanları yayınlanıyordu bu popüler karakterlerin. Unutulmasınlar, bir yerlerde izleri kalsın bu fasiküllerin... O dönemin çocukları hikayeyi hatırlayacaktır... Tembel, bencil, yaramaz, hayvanlara eziyet etmekten keyif alan, gerek ebeveynlerinin gerekse çiftliğin hayvanl
Devamı

Clone...

-
Resim
İçimde bir yaradır Clone Saga.. 95 – 96 İTÜ yıllarımda Gümüşsuyu’ndan Tünel’e yaptığım rutin yürüyüşlerde, Amazing Spider-Man’in yerini alan Amazing Scarlet Spider fasiküllerini İstiklal Caddesi'nin girişinde kiosklarda gördüğüm ama o an için bulaşamadığım, ertelediğim ve ertelediğim herşey gibi bunun için de neden öyle yaptım dediğim, hiç okuyamadığım upuzun bir hikayedir.. Bundan yıllar sonrası e-bay’lerde son dakika çalımı yemeyeyim diye sabahın üçlerinde ayaklanıp açık arttırmaları takip ettiğim, anlayamadığım bir oldubittiyle müdahale edemeyip safdışı kaldığım ve hala ‘Yav, cimrilik etmeyip önceden yükseltseydim, keşke bir 10 – 15 dolar daha fazla yazsaydım!’ dediğim bir pişmanlıktır.. Satıyor diye hikayenin sakız gibi uzatılmasını, uzatıldıkça karmaşıklaşmasını, karmaşıklaştıkça tutarsızlaşmasını bir kenara bırakırsak yayınlansa da okusak diye kanına girmeye çalıştığım çizgiroman sevdalıları nezdinde dahi ‘kaç tane Clone'lu hikaye yazıldığı, saganın hangisi, gene
Devamı