Gwen Stacy ve Masumiyetin İğfali...



Okuduğumda beni hayretler içinde bırakan bir bilgi : Gwen Stacy'nin Norman Osborn'la ilişkisi varmış ve bu birliktelikten Gabriel ve Sarah isimli ikizleri olmuş... ‘Sins Past’ te hikaye edilen bu olayın planlayıcısı da yine büyük bozucu Straczynski ki işte buna hiç şaşırmadım...

Aslında Stracyznski’nin bu hikaye ile ilgili olarak aklındaki kurgu, işleri daha da içinden çıkılmaz bir hale getirecek şekilde, ikizlerin babasının Peter Parker olmasıymış. Ancak bence gayet doğru bir kararla zamanın editörleri, iki yetişkin çocuğunun olmasının Peter Parker’ı çok yaşlandırması gerekeceğini öne sürerek hikayenin o haline itiraz etmiş. Sonrasında da yaratıcı ekibin nihai kararı Gwen’in ikizlerinin babasının Norman Osborn olması şeklinde vuku bulmuş...

Wikipedia’ya göre, Stracyznski’nin Sins Past hikayesinin okura sunulmuş halinden pişmanlık duyduğu ve Örümcek Adam evreninde ‘One More Day’ ile taş üstünde taş bırakılmazken bu hikayenin de Örümcek Adam sürekliliğinden çıkarılıp alternatif kurguya çekilmesini umut ettiği yönünde beyanı olmuş. Hatta diyor ki ‘Bunu hep, Örümcek Adam’daki sürem dolduğunda yapabileceğimi düşünmüştüm. Buna müsaade edilmemesi beni gıcık etti!’

Bu nasıl iştir! Önce kendi ellerinle parça pinçik et, sonra da bunu Örümcek Adam sürekliliğinden çıkarın de...

Yine iddia ediyorum bu Straczynski'nin Peter Parker'a yaptıkları, ona verdiği zarar, tüm düşmanlarının toplamından fazladır...

Aslında şaşkınlığımın kaynağı Gwen! Osborn ile olan birlikteliği değil... Dönem çizgiromanının ilişkilerin cinsel boyutuna girmemesinden ya da cinselliği ima dahi etmemesinden herhalde, Gwen'in Peter'la bile öpüşmeden öteye gitmediğini düşündüğümü farkettim... O yüzden Gwen'in ikizleri gerçekten Peter'dan olsaydı yine çok şaşırırdım..

Gwen çok masumdu, dokunulmamıştı. Bir masumane ilişki daha alaşağı oldu...

Yazık oldu ‘Spiderman Blue’ daki o romantik öyküye...



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutantın Alpha’sı, Gamma’sı, Omega’sı...

Nils Holgersson ve Morton: Sapasağlam Bir Çocukluk Nostaljisi...

Cassandra Nova: İlk Düşman