Asık Suratlı Güzel Bebek...

-

Gaz sancılı 4,5 saatlik yorucu bir sürecin ardından ‘Cimcime’ diyor eşim, ‘Hepimizi ipe diziyor!’

Olsun, yine de çok tatlı bir yenidoğan Irmak bebek...

Diyorum ki ipe dizmesi yetmez; boy sırasına dizsin, tekmil verdirsin, yetmedi elli şınav üzerine yirmi de barfiks çektirsin...

Gıkım çıkmaz...

Doğumuyla birlikte ne kadar çok şey değişti yaşantımda...

Bir anda hayatımın odağına yerleşti...

Hayat bu kadar ciddiye alınması gereken bir olgu değildi ki, ne oldu birdenbire!

Halihazırda evcimen bir karakter olsam da iş sonrası eve giden adımlarım daha bir hızlandı sanki...

Evimin erkeği, çocuğumun babası olma hayallerim öyle bir coştu ki tutabilene aşkolsun...

Ve...

Çizgiroman en büyük darbeyi yedi...

Büyük lokma ye, büyük söz söyleme demişler ya, kesin ve keskin bir şekilde 'Kimse başaramaz!' iddiasında bulunduğumu daha 1 aylık bile olmayan Irmak bebek yaptı...

Doğumdan sonraki şu yirmi günlük süreçte ne okudum diye dönüp baktığımda sadece haftalardır elimde oradan oraya sürüklenen Mister No’nun Akrebin Gölgesinde isimli albümü. Onunda 57. sayfasındayım, bu performansı sürdürebilirsem, albümü Eylül sonuna doğru bitireceğimi sanıyorum...

Üzgünüm çizgiroman, artık evde senin pabucunu dama atan bir meşgalem var...

Kesinlikle senin gibi dinlendirici değil...

Ama senden daha öğretici, senden daha fazla hayalgücümü zorlayan, senden daha fazla stresimi alan, beni dinginleştiren, ‘Yaşamak ne güzel şey be arkadaş!’ dedirten bir meşgale...

Seni de çok seviyorum çizgiroman...

Lakin...

Galiba ilişkimiz eskisi gibi olamayacak...

Son söz...

Değil midir ki şu hayatta en güzel şey bir bebeğin gülümsemesi, seni de bir gün güldüreceğim asık suratlı güzel bebek...


Yorumlar

  1. Fatih16 Eylül 2011 10:44

    Allah analı babalı büyütsün kardeşim.... Umarım dede olup torunlarınıda aynı şekilde kucaklarsın...Özgür dede :):):)

    YanıtlaSil
  2. Adsız16 Eylül 2011 11:56

    Irmağın süper kahramanı artık eve uçarak gidiyor ve mis kokulu kızını korkuc gazlardan kurtarıyor.
    O artık gerçek bir kahraman.
    Ancak bu kadar güzel yazılabilirdi eline saglik.
    Ceren.

    YanıtlaSil
  3. Çağrı Coşkun26 Kasım 2013 09:29

    Irmak sen çok şanslı bir çocuksun. Babanın seni ne çok sevdiğini Sağır Sultan dahil herkes biliyor, sen şimdilik sadece hissediyorsun bu sevgiyi herhalde. şu anda "bilmeyi" bilip bilmediğini biz büyükler bilemiyoruz. Şanslı olduğun bir konuda babanın hayalgücü yüksek şefkat dolu çocuk ruhu. İleride "Küçük Prens" kitabını okuduğunda veya dinlediğinde ama esas olarak o kitabı kavradığında anlayacaksın ki büyüklerde çocuksuluk, hayal kurma zamanla uçup giden çok büyük bir hediyedir. Şu anda 2,5 yaşındasın. Ailenle sana nice 25, 50 yıllar diliyorum. Hep mutlu olunmaz ama hep huzurlu olursun umarım. Öpüyorum seni.

    İMZA: Babandan senin hakkında her gün bir kuple dinleyen ve bundan da mutluluk duyan Çağrı amcan

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutantın Alpha’sı, Gamma’sı, Omega’sı...

-
Resim
Marvel’ın girift X evreni yeni okuru çok da sıcak karşılamaz bildiğiniz üzere... Yıllar içerisinde ölen, dirilen, tekrar ölen, yine dirilen, taraf değiştiren, geçmişe giden, günümüze dönen, geleceğe sıçrayan, gelecekten gelen sayısız karakterle kafalar öyle bir allak bullak olur ki ‘en iyisi ben hiç bulaşmayayım’ der bir köşeye çekilirsiniz... Yok inat ettiniz, çözeceğim bu yapıyı dediniz, bu sefer de karakterler arası pembe dizi kıvamındaki kim kimden hoşlanıyor, kimin ne zaman kiminle bir münasebeti olmuş, tek taraflı mıymış yoksa karşılık görmüş mü bu aşkı, ne kadar ileri gitmişler, birlikteliklerinde gerçekten o kişiler miymiş yoksa taraflardan biri onun görüntüsüne bürünmüş bir suret değiştiricisi miymiş ya da yaşananlar gerçek miymiş yoksa üçüncü bir mutant zihinleriyle mi oynuyormuş sorunsalı çıkar karşınıza... Bunlara ek olarak şahsen takıldığım diğer bir nokta da bu mutantların sınıflandırılmaları... Bunlar kendi aralarında ‘Sen alpha seviye mutantsın ahbap, be
Devamı

Nils Holgersson ve Morton: Sapasağlam Bir Çocukluk Nostaljisi...

-
Resim
Seksenlerde çocuk olmak apartman bahçesinde kazılan avuç içi kadar çukurlarda misket oynamaktı, raptiyelerle – çıkartmalarla özene bezene süslenen plastik arabaları ucu direksiyona benzesin diye çember haline getirilen uzun tellerle sürmekti, türlü çeşidinden gazoz kapakları toplamaktı, mahallenin tüm erkek çocuklarının dahil olduğu yine o zamanlar bolca bulunabilen boş arazilerde kızılderili – kovboy meydan muharebeleri yapmaktı. Ve biraz da Atom Karınca demekti, He-man demekti, Kara Şimşek demekti, Nils ve Uçan Kaz demekti... Ve bugün Nils deyince o zamanların çocuklarının ezici çoğunluğu çizgi filmini hatırlayıp 'Nerede o eski çizgi filmler azizim...' ruh haline bürünseler de o günlerde bir de çizgiromanları yayınlanıyordu bu popüler karakterlerin. Unutulmasınlar, bir yerlerde izleri kalsın bu fasiküllerin... O dönemin çocukları hikayeyi hatırlayacaktır... Tembel, bencil, yaramaz, hayvanlara eziyet etmekten keyif alan, gerek ebeveynlerinin gerekse çiftliğin hayvanl
Devamı

Clone...

-
Resim
İçimde bir yaradır Clone Saga.. 95 – 96 İTÜ yıllarımda Gümüşsuyu’ndan Tünel’e yaptığım rutin yürüyüşlerde, Amazing Spider-Man’in yerini alan Amazing Scarlet Spider fasiküllerini İstiklal Caddesi'nin girişinde kiosklarda gördüğüm ama o an için bulaşamadığım, ertelediğim ve ertelediğim herşey gibi bunun için de neden öyle yaptım dediğim, hiç okuyamadığım upuzun bir hikayedir.. Bundan yıllar sonrası e-bay’lerde son dakika çalımı yemeyeyim diye sabahın üçlerinde ayaklanıp açık arttırmaları takip ettiğim, anlayamadığım bir oldubittiyle müdahale edemeyip safdışı kaldığım ve hala ‘Yav, cimrilik etmeyip önceden yükseltseydim, keşke bir 10 – 15 dolar daha fazla yazsaydım!’ dediğim bir pişmanlıktır.. Satıyor diye hikayenin sakız gibi uzatılmasını, uzatıldıkça karmaşıklaşmasını, karmaşıklaştıkça tutarsızlaşmasını bir kenara bırakırsak yayınlansa da okusak diye kanına girmeye çalıştığım çizgiroman sevdalıları nezdinde dahi ‘kaç tane Clone'lu hikaye yazıldığı, saganın hangisi, gene
Devamı