Dylan Dog Renk Cümbüşü
Anca sıra gelip de yıllar sonra ilgi gösterebildiğim bir güzellik daha; Dylan Dog Color Fest. Hoz Comics'in, serinin yayınına başlarken 'Color Fest'e karşılık olarak tercih ettiği 'Renk Cümbüşü' alt başlığı tam örtüşmüş verilmek istenen duyguyla. Karşımızdaki, Bonelli'nin alışageldik ruh yoksunu renklendirmelerinin çok ötesinde, o standart mekanikliğin ve tekdüzeliğin neyse ki yakınından dahi geçmeyen paneller...
Bu seride gözü tatlı tatlı okşayan çok başarılı çizgi ve renklendirme birliktelikleri var. Okuduğum ilk üç albümde özellikle dikkatimi çekenler Roi ve Evangelisti çizimi sayfalar oldu; çizgilerine renk ve rengin uygulama yöntemi cuk oturmuş, harika durmuş. Misal, Roi'nin yukarıdaki panellerinde (Kara Masal - Dylan Dog Renk Cümbüşü Sayı 3) kumaşın dokusuna kadar hissedebiliyor olmak ayrı bir keyif verdi açıkçası...
32 kısım tekmili birden denmiş ve otuziki sayfayla sınırlı tutulan Dylan Dog öyküleri istenmiş yazarlardan. Kısa tutulması, doksanaltı sayfaya alışagelmiş okurda haklı olarak soru işaretleri doğuruyor. Kişisel kanım, her biri klasik Dylan tarzını yansıtmakla birlikte bazı öykülerde bir eksik bırakılmışlık hissi, hikayeyi biraz daha dokuma ihtiyacı var gibi. Ama bir de, misal, 'Geçmişte Yaşayan' gibi anlatılar var ki (Dylan Dog Renk Cümbüşü Sayı 1 - Roberto Recchioni ve Massimo Carnevale) konunun işlenişi ve bağlanışı sıradışı güzellikte...
Yine oldukça keyifli hikayelerden biri olan 'Renklerin Vampiri'nde de (Dylan Dog Renk Cümbüşü Sayı 1) yazar Di Gregorio, yeşil tenli, mor pantolonlu ve sinirli bir comics karakterini unutmamış. Bayılıyorum bu tarz selam göndermelere :)
Yorumlar
Yorum Gönder