Pizagor ve Deli Saçmaları!

Marvel evreninin dördüncü duvarı yıkmış diğer bir karakteri de She-Hulk... Bu çekici yeşil bayanla özdeşleşen John Byrne ile 1989 senesinde ikinci kez solo serisine (The Sensational She-Hulk) yelken açarken She-Hulk'ın uçuk güçlerine bir yenisi eklenir: Kurgusallığın farkındalığı yani dördüncü duvarı aşabilme! The Sensational She-Hulk #1 Serinin daha ilk kapağında kahramanımız okura 1982'de sonlanan ilk seriyi (The Savage She-Hulk) göstererek, 'Bunun ikinci şansları olduğunu ve bu sayıyı almadıkları takdirde gelip X-Men fasiküllerini yırtacağını' söylerken yepyeni ve eğlenceli bir dönemin de kapılarını aralıyordu... Kapaklardan okurla konuşmasına sıklıkla tanık olduğumuz Jennifer Walters’ın, iç sayfalarda da dördüncü duvara dair hoş dokundurmaları söz konusu... Mesela serinin anlatıcısını kovduğu şu paneller... She-Hulk fasikülün anlatıcısına 'Artık tarih oldun!' diyerek kapıyı gösterirken... Ya da sürekliliği sorguladığı aşağıdaki ka

Deadpool bu, kaçırır mı fırsatı hiç :) Not: Bu paylaşım için teşekkürler Engin...

Milo Manara, kadın kahramanlara odaklanmış halde Marvel kapaklarına devam ediyor... Uncanny X-Men #12 kapağında Emma Frost... Inhuman #1 ve Medusa... Ve seksi olsun derken anatomik hatalarıyla alay konusu olan Spider-Woman #1... Emma Frost'u beyazperdede Kate Upton canlandırsın :)

Aklımı kemiren bir Hush referansı ile okuyorum Baykuşlar Divanı’nı! Türev bir Hush hikayesi ile mi karşı karşıyayım acaba? Bruce Wayne’nin hayatına giren yeni bir karakterle (Lincoln March), Batman’ın hayatına giren yeni bir kötünün hikayenin bir noktasında örtüşmesi klişesini mi yaşatacak bu hikaye de? Yoksa Scott Snyder o çok bahsi geçen dehasını konuşturacak ve hikayeyi alıp bambaşka noktalara mı götürecek? Henüz bilmiyorum... Yıllar öncesi... Suadiye’de bir sinemada, gecenin bir vakti Vanilla Sky’ı seyrediyorum arkadaşlarla birlikte. Bize üstünkörü bakan birisi film hakkındaki o anki hissiyatımızı rahatlıkla anlayacak düzeyde. Ağzımız açık izliyoruz, tabiri caizse salyalarımız akıyor. Bu nasıl bir hikaye arkadaş, nasıl bir kurgu! Soluksuz geçen onlarca dakikanın ardından sonlara doğru olayın çözümlemesi grubu yıkıyor. Ben mutsuz, ahali mutsuz... Daha az yıllar öncesi... Greystorm isimli bir fumetti kısa seri çizgiroman güneş gibi doğuyor o günümüze. Jules Vern

Mignola’nın çizgisini gayet beğeniyorum. Hatta diyebilirim ki, farklı birileri Hellboy çizdiğinde Hellboy’un hakkını, Mignola’nın tadını veremez, okur Hellboy’dan soğur. Bu karşılıklı bir durum, bir özdeşleşme hali: Mignola Hellboy, Hellboy da Mignola demek... Anlaşılacağı üzere Hellboy’un başımın üstünde yeri var.  Hatta Mignola’nın Conan kapaklarına da eyvallah! Lakin, bunlara bir türlü ısınamıyorum...